Σε θέλω εδώ
Μεγάλη μου αγάπη μου λείπεις πολύ
πονάω κι απόψε μικρή μου
ζωή.
Στου ονείρου απάτη να μην κοιμηθώ
ξυπνώ κι ανασαίνω
σε θέλω εδώ.
Ο εφιάλτης περνάει κι έρχεται ξανά
ιδρώτας με λούζει βαριά
η καρδιά.
Σκέψεις σωπαίνουν τραγούδια αντηχούν
οι τοίχοι στενεύουν
εσένα ζητούν.
Την αγκαλιά σου γυρεύω το φιλί σου ζητώ
τώρα σ' έχω ανάγκη τόσο
σε αγαπώ.
Μη με αφήνεις μόνη άλλη μια βραδιά
ξεχάστηκα κι απόψε στην
αστροφεγγιά.
Στ' αστέρια μιλάω μήπως και σε δουν
παρηγοριά ζητάω στο βλέμμα
τ' ουρανού.
Πάρε με μαζί σου τελευταία στιγμή
βρες κάτι γι' απόψε για να
έρθω εκεί.
Της καρδιάς μου οι χτύποι έχουν τρελαθεί
δάκρυα κυλούν στο ρυάκι
της ψυχής.
Ελπίδες κολυμπούνε άλλες έχουν πνιγεί
πνίγομαι κι εγώ στη
θαλασσοταραχή.
Φεγγάρι κοίτα με εδώ ρίξε μια σκάλα ν' ανεβώ
να τρέξω να σωθώ μήπως
κι από εκεί τον δω.
Αν με αφήσεις θα χαθώ, σου ζητάω
μόνο να τον δω, φέρ’ τον μου
σε παρακαλώ εδώ.
_Μ’ άφησες απόψε πάλι, κάτι μέσα σου να γράψω
με μελάνι της καρδιάς λίγες λέξεις
που αγαπάς..
«Ποτέ μου δε θα σε ξεχάσω»
Στη συννεφιά σου
με στοιχειώνεις
κόντρα στη γη
κύκλους γυρίζω.
Σαν θα μπορέσω
να τρυπώσω
σαν ήλιου αχτίδα
να φωτίσω.
Δρόμους που δεν είδες
να περάσεις
στα όνειρα
τις σκέψεις μου
να δεις.
Μέσα στο λαβύρινθο
να προσπεράσεις
όλα τα εμπόδια
την έξοδο να βρεις.
Όπως τα χέρια μου
τυλίγονται στο σώμα
τώρα πια καμιά
συγνώμη δε φτάνει.
Όπως τ' αστέρια
πέφτουν στο χώμα
μπες μες στην καρδιά
να μου τη ζεστάνεις.
Θέλω να σε αισθάνομαι
συνέχεια κοντά μου
πάντα για μας
θα 'ναι όπως η αρχή.
Ν' ακούς μόνο
τη φωνή της καρδιάς μου
το τέλος δε θα 'ρθει
είναι ακόμη νωρίς.
Αυτό που λαχταρώ
ποτέ μην ξεχάσεις
μόνο να με σκέφτεσαι
και θα 'ναι αρκετό.
Υπάρχει το αστέρι μας
το χθες να κοιτάζεις
ας βρούμε μια θέση
μες στον ουρανό.
Χιλιάδες πρωινά
στα μάτια σου μπροστά
άγγιζα το σώμα σου
τα χείλη σου απαλά.
Χιλιάδες δειλινά
στη μορφή σου αγναντεύω
στο χάρτη του μυαλού σου
τα βράδια ταξιδεύω._
Μεγάλα
όνειρα
Εγώ στα είπα όλα όσα ήθελα να πω
σ' αγαπώ μ' αυτό δε φτάνει δε θα 'ναι ποτέ
αρκετό.
Μια αγκαλιά κι ένα γλυκό φιλί στα χείλη
μια υπόσχεση πως θα 'μαι εδώ
ότι και να γίνει.
Ξέρω πως θα 'ρθουν κι άλλα καλοκαίρια
πως γρήγορα μακριά σου φεύγει
ο καιρός.
Ξέρω πως ήτανε γραφτό μου να 'ρθεις
στο δρόμο το δικό μου και
να σ' ερωτευτώ.
Τα πάντα μπορώ να ξεχάσω σε μια στιγμή
μου είναι αδύνατον όμως εσένα..
Ξέρεις γιατί;
Γιατί χωρίς εσένα εγώ πεθαίνω
και κάθε βράδυ μεγάλα όνειρα
εσένα προσμένουν.
Και δε με νοιάζει τίποτα σ' αυτήν τη γη
φτάνει κοντά μου να σε νιώθω
και να 'μαστε μαζί.
Εμείς οι δυο και μια καινούρια αρχή
εμείς οι δυο κι απ’ τα λάθη μας
θ' αρχίσει πάλι η ζωή._
Ένα μικρό παραθύρι στον τοίχο ανοίγει
απόψε η αύρα σου αγγίζει το κορμί μου.
Τη ζεστή σου ανάσα απαλά να με τυλίγει
ξύπνησε η άνοιξη στη σκέψη τη δική μου.
Βάζω φτερά και το άσπρο μου φουστάνι
κορδέλα στα μαλλιά αρχίζω το σεργιάνι.
Το κελάηδημα χαζεύω των πουλιών
το νέκταρ κλέβω να πιω των ανθών.
Το κελάρυσμα ακούω των ποταμών.
Μαζί με της φύσης χορεύω τη μουσική
με όλες τις αισθήσεις πετάω της ψυχής.
Στα ρυάκια πάνω που τρέχουνε στη γη
πίνω απ’ τους καταρράκτες ύδωρ της ζωής.
Φθινοπώριασε νωρίς φεύγουν τα πουλιά
το φύσημα του αγέρα μου σπάει τα φτερά.
Οι στιγμές τελειώνουν γυρνώ στο κορμί μου
σταγόνες βροχής διώξαν την άνοιξή μου.
Κάθε λέξη και γραμμή την καρδιά ξεριζώνει
στη σελίδα του μυαλού μου τ’ όνειρο κλειδώνει.
_Άραγε το χειμώνα..
Τι ώρα να ξημερώνει;
Είναι στιγμές
Είναι στιγμές τα βράδια
του ονείρου τα σημάδια.
Στιγμές τα τρυφερά λόγια
κι ας έφυγαν μακριά.
Κοιτώ τις αναμνήσεις
στους τοίχους τα σεντόνια.
Στη σκέψη μου περνάνε
σαν τρένα βιαστικά.
Είναι στιγμές τα χάδια
τ' αγγίγματα τα απαλά.
Στιγμές τα καλοκαίρια
σε μια ζεστή αμμουδιά.
Θυμάμαι τις υποσχέσεις
κι η μνήμη μου πίσω γυρνά.
Τα ερωτικά τα γράμματα
που σχίζαν την καρδιά.
Είναι στιγμές τα χρόνια
που ήταν γεμάτα χαρά.
Στιγμές τα συναισθήματα
που κρύφτηκαν βαθιά.
Αναπολώ τις συζητήσεις
στης ζωής μου τα σκηνικά.
Τα ταξίδια της ψυχής μου
στα ποιήματα τα ονειρικά.
Είναι στιγμές τα βήματα
του παρόντος τ' αληθινά.
Στιγμές και τα λογότυπα
στις παλάμες μια γροθιά.
Αναζητώ τις συγκινήσεις
που κάθε άνθρωπος λαχταρά.
Αντίθετα στη μελαγχολία
το πρόσωπό μου χαμογελά.
Είναι στιγμές τα χρώματα
μες στου χειμώνα τη συννεφιά.
Στιγμές και τ' αρώματα
όπου το πάθος το κορμί ξυπνά.
Απολαμβάνω τις παραστάσεις
που 'ναι χορηγός η μοναξιά.
Τις ώρες μου να ξεγελάσω
κι ο νους μου ανέμελα σκορπά.
Στιγμές τ' ανέγγιχτα όρια
δείγματα αγάπης μοναδικά.
Στιγμές κι όλα τ' αστέρια
στης θλίψης την καταχνιά.
Σκεπάζω όλες μου τις στιγμές
μες στου μυαλού μου τη γωνιά.
Για να εκφράσω τη γοητεία
που κρύβω απ' τα χθεσινά._
