σελ.56-66


Ονειροπαγίδα

Όταν σε σκέφτομαι δακρύζω
σε κάθε άγγιγμά μου σ' αντικρίζω.

Νιώθω πως χάνω την ψυχή μου
στα λόγια σου την ύπαρξή μου.
Ελάχιστα πια κρατώ για μένα
όλα δικά σου είναι
χαρισμένα.

Ίσως έρθει μέρα που δε γυρίσεις
ανατολή του ήλιου μου να δείξεις.

Ροδοπέταλο της άνοιξης λουλούδι
του έρωτα πικρό τραγούδι.
Όπου κι αν είσαι είμαι κοντά σου
η γλυκιά ανάσα σου
η συντροφιά σου.

Πάθος γλυκό μου και μοιραίο
απ' όλα τα όνειρα το πιο ωραίο.

Αγάπης έγινες το καρδιοχτύπι
δίχως τα μάτια σου η ζωή μου λείπει.
Γέμισες φως στην κάμαρά μου
χάδι απαλό κάθε
βραδιά μου.

Ίσως μαζί μου μην ξημερώσεις
τους εφιάλτες να μου διώξεις.

Δίνω και παίρνω στις αισθήσεις
στην αγκαλιά σου σαν με κλείσεις.
Απάνεμο λιμάνι εδώ θ' ακουμπήσω
σαν ναυαγός κορμί να σου
αφήσω.

Πάρε με πάλι δίπλα σου αγκαλιά σου
τα χείλη στόλισε με τα φιλιά σου.

Άσε να τρέξουνε νερό οι αισθήσεις
καυτή βροχή σου να με γεμίσεις.
Δέσε τα δάχτυλα στα δυο μου χέρια
πλέξε τον άνεμο μέσα
στ’ αστέρια.

Ξέρω πως όνειρο τα λόγια μοιάζουν
μέρες και χρόνια μη σε τρομάζουν.

Ελπίδες που φύγανε πάλι θ’ ανθίσουν
σκέψεις που αργήσανε πια θα μιλήσουν.
Ματιές αχτίδες πάλι θ’ ανάψουνε
μέσα στα μάτια μας ζωή
θα γράψουνε.

Πριν την πνοή μου σβήσω θα σε ζητήσω
τα χείλη που αγαπώ γλυκά να τα φιλήσω.
_Μη νιώθεις μόνος δε θα σ' αφήσω.





 Λίγες στάλες ευτυχίας

Αυτό είχες μόνο να μου πεις:
_Άλλαξες μην το αρνείσαι
φτάνει πια μην προσποιείσαι.

Πρόλαβαν κι άλλαξαν
για μας την ιστορία
ενώ υπήρχαν στοιχεία
που αγαπάς.

Εφόσον δε ζήσαμε
αυτή την εμπειρία
καιρός να αρκεστούμε
σε πράγματα απλά.

Όμως το να αρνείσαι
την αλήθεια με πονάει πολύ.
Ας μην κάνουμε συγκρίσεις
η καρδιά μας ας το πει.

Η κρυμμένη φωνή μου
χθες βράδυ θα σου ‘λεγε πολλά.
Την πόρτα της ψυχής σου
να ανοίξει να φύγουν
λάθη που λάθος κρατάς.

Πάρε μολύβι κι ένα χαρτί
τα όνειρά μας όλα γράψε.
Ημερολόγιο χωρίς πολλά γιατί
τα λάθη είναι ανθρώπινα..
_Πάψε.


Συνοπτικά
για ένα φιλί στα χείλη
κι ένα ταξίδι του παραδείσου.

Πες το με κάθε τρόπο
δεν είμαστε δυο φίλοι
ήρθε η ώρα τώρα έλα
αποκαλύψου.

Τις τυπωμένες
του μυαλού σου εικόνες
κάθε μας λέξη
που είχε τόση σημασία.

Μη σταματάς
όχι πρέπει να θυμηθείς
κάθε γουλιά
στου έρωτά μας
την τρικυμία.

Η αγάπη και τα όνειρα
συμβασιλεύουν
στο αρχιπέλαγος
με τη δική σου παρουσία.

Πάνω στο κύμα στον αφρό
πίνω απ' τα λόγια να σωθώ
στάλες της ευτυχίας._



Σε θυμάμαι

Μονάχα
εσένα όταν θυμάμαι τότε δε φοβάμαι
τις δύσκολες τις νύχτες σαν πρέπει
να κοιμάμαι.

Με τη βροχή σαν βρέχει τις στάλες μετράμε
με την τρέλα μου παρέα το παρελθόν μου
να προσπερνάμε.

Στα τραγούδια με τη μοναξιά σου μιλάμε
για ν' αντέχω τις ώρες μονάχη
το βράδυ σαν θα 'μαι.

Δε σ' έχω και με τη σκέψη μου παραμιλάμε
σωπαίνουν και οι φωνές πόσα όνειρα
άραγε κουβαλάμε.

Είναι γεγονός με τους αιθέρες σε κυνηγάμε
συχνά μες στο μυαλό στα σύννεφα
πετάμε.

Αλήθεια σε θυμάμαι φωτιά μας καίει και πονάμε
μα αναρωτιέται και η καρδιά για ποιόν
σκοπό να τριγυρνάμε;

Βαθιά η ερώτηση, μα σε θυμάμαι
κι όσο για εσένα θα χτυπά..
Εσένα θ' αγαπάμε._


Καρδιά ενός αγγέλου

Διώξε τα σύννεφα μακριά απ' τη ματιά σου
άσε με να μπω στα ουράνια της καρδιά σου.

Στείλε με τον ήλιο λίγη ζεστασιά σου
με τ’ αστέρια δείξε μου
τα όνειρά τα δικά σου.

Άνοιξε το δρόμο μου με τα δυο σου χέρια
έλα σαν την άνοιξη όπως τα περιστέρια.

Άνθισε στο κορμί μου εσένα να μυρίσω
να νιώσω πως γεννήθηκα
απ' την ύπαρξή σου.

Δώσε μου με τα χείλη σου τον έρωτα ν' αγγίξω
αγάπη που κρύβω μέσα μου έλα να σου δείξω.

Ψάξε κι άλλα θα βρεις σου τα 'χω φυλαγμένα
με κόπο σου τα κράτησα
όνειρα αμπαρωμένα.

Ακούμπησε στο στήθος μου λίγο να ξαποστάσεις
θα γίνω εγώ το πάπλωμα όλα να τα σκεπάσεις.

Καρδιά αγγέλου θα φορώ, μη φοβηθείς και φύγεις
και κρίμα τόσα όνειρα
πίσω σαν μου τα αφήσεις.

Άλλη μια νύχτα πέρασε κι άλλη θα έρθει πάλι
μες στου μυαλού μου έμεινα το ωραίο ακρογιάλι.

Σε λίγη ώρα θα χαθεί και θα έχει ξημερώσει
τ' όνειρο που δεν έζησα
έλα για να το σώσεις._




Αιχμάλωτος της καρδιάς

Την αύρα σου αισθάνομαι σιωπηλά με παιδεύεις
σαν καταιγίδα μες στο μυαλό μου χτυπά
αγγίζεις το κορμί μου γλυκά
με ταξιδεύεις.

Όλες τις εποχές μου γλυκιά μου ύπαρξη εσύ
ήρθες κι ένιωσα μοναδική, ξέχνα τις άσχημες
στιγμές, στο φως μου είπες
έλα μαζί.

Η καρδιά μου είχε πάψει από καιρό να χτυπάει
τώρα την αισθάνομαι τρελά ξανά
όταν σε ζητάει.

Μες στη ζωή πάλι γελώ κι αν λύπη μου προσφέρει
μακρινά βήματα ακολουθώ που
η ψυχή μου θέλει.

Να νιώσω θέλω να γευτώ την κάθε σου στιγμή
όχι άλλα δάκρυα στα μάτια
του πόνου αναμονή.

Γλυκό φως της αυγής στα χείλη μου σε νιώθω
όνειρό μου γεννήθηκες
απ' τον κρυφό μου πόθο.

Με κάθε σκίρτημα πνοής τρέφεις τη φωτιά μου
αχώριστα οι δυο ενωμένοι στα χέρια
τα δικά μου.

Το πάθος γρήγορα έρχεται και φεύγει
μα εσύ υπάρχεις πάντα στο μυαλό μου.
Ένα χαμόγελο ζεστό στα χείλη μένει
στο πρόσωπό μου.

Τις κρύες νύχτες χάδι του χειμώνα
της άνοιξης λουλούδι, ζεστή μου
αναπνοή.

Ήλιε μου μονάκριβε καλοκαιρινέ θαμώνα
φθινοπωρινή μου νότα
μελαγχολική.

Σαν ελεύθερο πουλί μαζί σου πετάω
να προλάβω όσα δεν πρόλαβα
να ζήσω.

Αυτά που φύγανε μακριά δεν τα κοιτάω
πονάω μα δε σκέφτομαι
πίσω να γυρίσω.

Λες πώς μ' αγαπάς είσαι ο άνθρωπός μου
ο χρόνος μου κυλά ξανά σε κρύβω
μέσα στην καρδιά μείνε
αιχμάλωτός μου.

 «Τώρα ότι κι αν γίνει ότι κι αν αλλάξει
μαζί σου τα όνειρά μου
έχω φτιάξει»

_Συνεχίζω να σ' αγαπώ
 δίχως να ξέρω τον σκοπό.




Ονειρεύτηκα μαζί σου

Δίπλα μου σε ονειρεύτηκα
μαζί μου ήσουν και τώρα
σ' έχω ανάγκη.

Για σένα υπάρχω στη ζωή
δεν πρόκειται ν' αλλάξει
πάει καιρός που 'χω
κατασταλάξει.

Η δική μας ιστορία
στη δική μας την αγάπη
στης καρδιάς μέσα τα βάθη
δε σηκώνει άλλα
λάθη.

Πώς φτάσαμε άραγε ως εδώ
μου φαίνεται σαν χθεσινό
που μ' έντυνες μ' ένα σου χάδι
με φιλούσες στο
σκοτάδι.

Τρομαγμένη στη νύχτα
απ' το όνειρο ξυπνάω
έρχομαι εδώ
δεν έχω που να πάω.

Εσένα τρέχοντας να βρω
μάτια γλυκά μου να σε δω
φως του έρωτα μοναδικό
που σ' έχω ανάσα κι ουρανό.


Μα που αλλού να πάω
παραμιλώ και περπατάω
σαν γυμνό καλώδιο
στα κύτταρα περνάω.

Εδώ θα μείνω
δεν πηγαίνω πουθενά
εδώ που τα όνειρα ζωής
δίνουν χαρά.

Κι αν δεν ξυπνήσω ένα πρωί
και τι μ' αυτό;
Ποιά στιγμή μπορεί
να συγκριθεί
μ' ένα όνειρο αληθινό;

Κι αν είναι γκρίζα η ζωή σου
η αγάπη μου η λατρεία
κι η στοργή θα 'ναι μαζί σου.

Όσο κι αν φύγω μακριά
απ' τ' όνειρο θυμήσου
τόσα που περάσαμε
στην αυλή του
παραδείσου.

Σε κάθε βήμα, ανάσα και πνοή
η σκέψη μου δε θα σου λείψει
ποτέ μη νιώσεις στην ψυχή
αγκάθια που γεννά
η θλίψη.

Ώσπου κοντά σου να 'ρθω πάλι
κι η νύχτα τ' όνειρο να πάρει
ίσως γίνουμε αγάπης τραγούδι
ανθός έρωτα πορφυρό
λουλούδι.

Σκέψου στην οθόνη του μυαλού
πλύσου στα νερά ενός ποταμού
δες το γλυκοχάραμα μιας μέρας
στο ξημέρωμα κάποιας
Δευτέρας.

Κοντά σου πάντα θα με νιώθεις
έχεις πολλά ν' αναπολήσεις
να σου κρατήσουν συντροφιά
φτιάξε μου αν θες μια
μικρή γωνιά.

Ας είναι τόση δα μικρούλα
γράψε εκεί μέσα τ' όνομά μου
φτάνει να 'ναι
στην καρδιά σου..

Προτού απ' τ’ όνειρο ξυπνήσω
ν' αφήσω όλα τα
ποιήματά σου._